Με βάση τα όσα αναφέρει ο μεγάλος διανοητής του management Peter Drucker, θα πρέπει η συνολική εφοδιαστική αλυσίδα, να έχει εμιωμένο κόστος.

Αυτό σημαίνει ότι και μέσα στο εργοστάσιο η εσωτερική εφοδιαστική αλυσίδα θα πρέπει να κρατάει το κόστος σε χαμηλό επίπεδο.

Εδώ υπεισέρχεται η έννοια της ποιότητας και του εσωτερικού πελάτη. Θα πρέπει με άλλα λόγια ο εσωτερικός πελάτης να είναι ικανοποιημένος αλλά και το προϊόν να συμμορφώνεται με βάση τις απαιτήσεις που αυτός έχει.

Με αυτόν τον τρόπο επιτυχγάνεται η ποιότητα και μειώνεται το κόστος εντός της εσωτερικής εφοδιαστικής αλυσίδας.

Και αυτό σημαίνει ότι, θα πρέπει ο υπεύθυνος παράγωγης (όπου υπάρχει) να διαμορφώσει τις γραμμές παραγωγής κατά τον βέλτιστο τρόπο, ώστε να μειωθεί το κόστος.

Συγγενικό είναι και το θέμα της ποιότητας των πρώτων υλών.

 

pmichalos3@gmail.com

 Ένα πολύ σημαντικό θέμα για την διάρκεια ζωής του ηλιακού θερμοσίφωνά μας, είναι η ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται.

Χρόνο με τον χρόνο, η ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται διαρκώς πέφτει.

Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια, μου είχαν φέρει λαμαρίνα και η οποία ήταν σουρωτήρι. Φωνάζω τον υπεύθυνο πωλητή του προμηθευτή και προσπαθούσε να με πείσει ότι, με βάση τα πρότυπα ήταν αποδεκτή αυτή η ποιότητα λαμαρίνας.

Επίσης ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι οι γνώσεις των τεχνικών και ειδικότερα των ηλεκτροσυγκολλητών. Όταν ξεκινήσαν οι ηλιακοί θερμοσίφωνες στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι τεχνίτες ήταν εξειδικευμένοι και γνώριζαν άριστα τα μέταλλα.

Τώρα βέβαια χρησιμοποιούν μηχανήματα. Αλλά θα πρέπει ο χειριστής του μηχανήματος να είναι ο πρώτος συντηρητής. Αλλά δυστυχώς οι ιδιοκτήτες των βιοτεχνιών ηλιακών θερμοσιφώνων προτιμούν το ανειδίκευτο προσωπικό που δεν έχει γνώση των μηχανημάτων, ούτε και αν το παραγωγικό αποτέλεσμα είναι το κατάλληλο.

 Έχω παρατηρήσει ότι, οι σχετικά μεσαίες εταιρείες ηλιακών θερμοσιφώνων, είχαν προβεί το τελευταίο διάστημα σε εκτεταμμένο εκσυγχρονισμό της παραγωγικής τους διαδικασίας.

Αυτό είναι καλό, όταν ο κλάδος αναπτύσσεται με έντονους ρυθμούς.

Αυτό φάνηκε στους ιδιοκτήτες των εργοστασίων των ηλιακών θερμοσιφώνων λόγω των επιδοτήσεων που δίνονται για την αγορά αυτών των συστημάτων. Όμως, δεν είχαν σκεφτεί ότι, πρέπει να ανταγωνίζονται και για άλλα προϊόντα στο πορτοφόλι του καταναλωτή. Προϊόντα που είναι άσχετα μεταξύ τους.

Όταν ο καταναλωτής έχει περιορισμένο εισόδημα, ιεραρχεί τις ανάγκες του. Είναι πιθανόν ακόμα και με τά την επιδότηση που πρόκειται να δοθεί για την αγορά και εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα, τα χρήματα να μην φτάνουν.

Το αποτέλεσμα αυτού, είναι να μειώνουν οι κατασκευαστές ηλιακών συστημάτων τις τμές πώλησης και να προσφέρουν διευκολύνσεις πληρωμής στα εμπορικά καταστήματα. Παρόλα αυτά, μπορεί όλες αυτές οι κινήσεις να μην φθάνουν και έτσι να αναγκαστούν να καταφύγουν σε ανορθόδξα μέτρα για πωλήσεις.

 Αφορμή για το σημερινό σχόλιο, είναι οι επιλεκτικοί συλλέκτες. Οι επιλεκτιές επιφάνειες σχεδιάστηκαν για το κλίμα των βόρειων χωρών. Σε αυτές τις χώρες όπου η ηλιοφάνεια είναι χαμηλή.

Οι επιλεκτικές επιφάνειες μετά από το 2000 κυριάρχησαν σε πολλές νότιες χώρες. Αυτό θα είχε κάτι καλό αν μειωνόταν παράλληλα και η επιφάνεια του συλλέκτη. Δυστυχώς αυτό δεν πραγματοποιήθηκε. Από την άλλη οι επιφάνειες των συλλεκτών, παρέμειναν στο ίδιο αρχικό μέγεθος.

Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε υπερθερμάνσεις και μείωση της διάρκειας της ζωής του συστήματος.

Φτάσαμε στο σημείο να ζητούνται σε χώρες του νότου, επιλεκτικές επιφάνειες και υψηλές αποδόσεις του συλλέκτη, που στις περισσότερες φορές ήταν άχρηστη. 

Η άποψη του γράφοντος είναι ότι, για τις χώρες του νότου δεν απαιτείται η χρήση επιλεκτικών επιφανειών, καθώς αυτό επιβαρύνει το ηλιακό σύστημα. Αν μειώναμε αρκετά την επιφάνεια τότε θα είχαμε αποτελέσματα. Θα είχαμε αποτέλεσμα αν αντί για επιλεκτική χρησιμοποιούσαμε μαύρη επιφάνεια.